Ziya Osman Saba

1910'da İstanbul'da doğmuştur. Galatasaray Lisesini, İstanbul Hukuk Fakültesini bitirmiştir. Emlak Kredi Bankasında, İstanbul'da M. Eğitim basımevinde çalışmıştır. Bir kalp hastalığı sonunda 19572de İstanbul'da ölmüştür. Şiir kitapları: Sebil ve Güvercinler (1943), Geçen Zaman (1947), Nefes Almak (1957). Ziya Osman Saba Kimdir? Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği Türk edebiyatının önemli isimlerinden biri olan Ziya Osman Saba, Cumhuriyet dönemi şiirinde kendine özgü bir yere sahiptir. Şair ve yazar kimliğiyle tanınan Saba, Türk edebiyatında "Yedi Meşaleciler" topluluğunun en içten ve duygusal kalemlerinden biridir. Onun eserlerinde geçmişe duyulan özlem, aile sevgisi, dini duygular ve gündelik hayatın sade güzellikleri ön plandadır. Ziya Osman Saba’nın Hayatı Ziya Osman Saba, 30 Mart 1910 tarihinde İstanbul’da dünyaya geldi. Daha küçük yaşlarda annesini kaybetmesi, çocukluğunu yalnızlıkla ve melankoliyle tanımlamasına neden oldu. İlk ve ortaöğrenimini çeşitli okullarda tamamladıktan sonra Galatasaray Lisesi'nde eğitim gördü. Bu dönemde edebiyata olan ilgisi belirginleşmeye başladı. 1931 yılında Galatasaray Lisesi’nden mezun olduktan sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde öğrenim gördü. Ancak hukuk alanında çalışmaktansa edebiyata yöneldi. Çocukluk ve gençlik yıllarındaki kayıplar ve anılar, onun yazılarında sıkça işlenen temalar haline geldi. Şair, yaşadığı her zorluğu hayata karşı sevgiyle karşılayan bir tutum sergiledi. 29 Ocak 1957'de, henüz 47 yaşındayken İstanbul'da hayatını kaybetti. Edebi Hayatı ve Yedi Meşaleciler Topluluğu Ziya Osman Saba, edebiyat hayatına 1927 yılında Servet-i Fünun dergisinde yayımladığı şiirleriyle adım attı. 1928’de edebiyat dünyasına yeni bir soluk getirmek amacıyla kurulan Yedi Meşaleciler topluluğunun bir üyesi olarak tanındı. Bu toplulukta toplanan şair ve yazarlar, Servet-i Fünun ve Fecr-i Ati’nin etkisinden sıyrılarak, Batı edebiyatını ve özellikle Fransız şiirini örnek alarak eserler verdiler. Topluluğun diğer üyeleri arasında Sabri Esat Siyavuşgil, Vasfi Mahir Kocatürk, Yaşar Nabi Nayır gibi isimler yer alıyordu. Ziya Osman Saba, Yedi Meşaleciler içinde en saf ve samimi duyguları işleyen isim olarak öne çıktı. Şiirlerinde süslü söylemlerden uzak, yalın ve duygu yüklü bir üslup benimsemiştir. Ziya Osman Saba’nın Şiir ve Yazılarında Temalar Saba’nın eserlerinde nostalji, aile sevgisi, çocukluk hatıraları ve dini duygular öne çıkar. Özellikle geçmişe duyduğu özlem, onun şiirlerinde derin bir melankoliyle hissedilir. Sade ama etkileyici bir dil kullanan şair, günlük hayatın sıradan mutluluklarına ve insani değerlere vurgu yapmıştır. En önemli temalarından biri de ölüm ve ahiret konusudur. Bu dünyada çekilen sıkıntıların öteki dünyada son bulacağına dair bir inanç, onun dini hassasiyetini yansıtır. Eserleri Ziya Osman Saba’nın en bilinen eserleri şunlardır: Şiir Kitapları: Sebil ve Güvercinler (1943) Geçen Zaman (1947) Nefes Almak (1957) Hikâye Kitapları: Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi (1952) Değişen İstanbul (1959, ölümünden sonra yayımlandı) Şiirlerinde olduğu gibi hikâyelerinde de sıradan insanların günlük yaşamlarını, geçmişe duyulan özlemi ve modernleşme sürecinin birey üzerindeki etkilerini işler. Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi, bu açıdan en önemli eserlerinden biridir. Ziya Osman Saba’nın Türk Edebiyatındaki Yeri Ziya Osman Saba, Türk şiirine getirdiği samimiyet ve sadelik ile edebiyat tarihimizde önemli bir yer edinmiştir. Şiirlerinde bireysel duyguları derinlemesine işlerken, hikâyelerinde toplumsal bir perspektif sunmuştur. Yaşama sevincini ve insan sevgisini harmanlayan bir anlayışla yazan şair, günümüzde de eserleriyle okunmaya ve sevilmeye devam etmektedir. Ziya Osman Saba’dan Bir Alıntı "Sevgilim, hayatımda bir sen varsın Öyle kimsesizim ki sen yoksan..." Ziya Osman Saba, yaşamın zorluklarına karşı sevgi, umut ve inançla tutunan, edebiyatımıza naif bir pencere açan değerli bir isimdir. Hikâye Kitapları: Mesut Insanlar Fotoğrafhanesi 951) Değişen Istanbul (1958).