Yusuf Ziya Ortaç, 23 Nisan 1895 tarihinde İstanbul'da Beylerbeyi semtinde doğdu. Babası, Osmanlı Devleti'nin önemli devlet adamlarından olan Ali Haydar Paşa'dır. Ortaç, ilk ve ortaöğrenimini İstanbul'da tamamladıktan sonra, 1912 yılında Mülkiye Mektebi'ne girdi. Ancak, 1914 yılında başlayan Birinci Dünya Savaşı nedeniyle eğitimini yarıda bırakmak zorunda kaldı.
Ortaç, ilk şiirlerini lise yıllarında kaleme aldı. Bu şiirler, 1914 yılında Kehkeşân dergisinde yayımlandı. 1916 yılında İçtihad dergisinde yayımlanan "Âşık" adlı şiiri, onun dikkat çekmesini sağladı. Bu şiir, Beş Hececiler olarak adlandırılan şiir topluluğunun manifestosu olarak kabul edilir. Ortaç, bu topluluğun diğer üyeleriyle birlikte, Türk şiirinin sadeleşmesi ve halka yönelmesi için çalışmalarda bulundu.
Ortaç, şiirlerinin yanı sıra, mizah yazıları ve anılarıyla da Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir. 1923 yılında çıkardığı Akbaba dergisi, Türk mizahının en önemli yayın organlarından biri oldu. Ortaç, bu dergide yazdığı yazılarıyla, toplumsal sorunları hiciv yoluyla eleştirdi ve halkın gülerek düşünmesini sağladı.
Ortaç, 1946-1954 yılları arasında Ordu milletvekilliği yaptı. Milletvekilliği döneminde de Akbaba dergisini çıkarmaya devam etti. 1967 yılında İstanbul'da vefat eden Ortaç, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedildi.
Yusuf Ziya Ortaç'ın Şiiri
Ortaç, şiirlerinde genellikle aşk, tabiat ve toplumsal sorunları işledi. Şiirlerinde Beş Hececiler'in özelliklerini taşıyan sade bir dil kullandı. Onun şiirlerinde, halk şiirinin etkisi de görülür.
Ortaç'ın en önemli şiir kitapları şunlardır:
Âşıklar Yolu (1916)
Aşk Şiirleri (1920)
Gönülden Sesler (1921)
Yeni Şiirler (1923)
Bir Rüzgâr Esti (1962)
Yusuf Ziya Ortaç'ın Mizah Yazıları
Ortaç, Türk mizahının en önemli yazarlarından biridir. Onun mizah yazılarında, toplumsal sorunlar, insan ilişkileri ve gündelik hayat hiciv yoluyla ele alınır. Ortaç'ın mizah yazılarında, genellikle taşlama, alay ve ironi gibi sanatsal unsurlar kullanılır.
Ortaç'ın en önemli mizah kitapları şunlardır:
Akbaba (1923-1967)
Mizah Yazıları (1963)
Portreler (1960)
Bizim Yokuş (1966)
Yusuf Ziya Ortaç'ın Anı Yazıları
Ortaç, anı yazılarında, özellikle Cumhuriyet döneminin siyasi ve kültürel gelişmelerini ele aldı. Anı yazılarında, kişisel gözlemlerini ve izlenimlerini de paylaştı.
Ortaç'ın en önemli anı kitapları şunlardır:
Akbabalı Yıllar (1952)
Bir Devrin Romanı (1962)
Hatıra Defteri (1964)
Yusuf Ziya Ortaç'ın Önemi
Yusuf Ziya Ortaç, Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptir. Onun şiirleri, mizah yazıları ve anılarıyla, Türk kültürüne önemli katkılarda bulundu.
Ortaç, Türk şiirinin sadeleşmesine ve halka yönelmesine öncülük etti. Şiirlerinde kullandığı sade ve anlaşılır dil, Türk şiirinin gelişiminde önemli bir rol oynadı.
Ortaç, Türk mizahının en önemli yazarlarından biridir. Onun mizah yazıları, toplumsal sorunları eleştirmesi ve halkın gülerek düşünmesini sağlaması açısından önemlidir.
Ortaç, anı yazılarıyla da Türk edebiyatına önemli katkılarda bulundu. Anılarında, Cumhuriyet döneminin siyasi ve kültürel gelişmelerini ele alması, dönemin toplumsal ve kültürel yapısını anlamamıza yardımcı oluyor.
Yusuf Ziya Ortaç, Türk edebiyatında mizahın en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilir.