Sessizlikte büyüyen biriyim ben
Gürültüde eksilen.
Ve içimde devrilen cümleler var.
Korkularım var, sıradan gibi duran
Ama içten içe yoran.
Yanlış anlaşılmaktan.
Çok şey hissedip az şey anlatmaktan,
Bir de “Nasılsın?” Sorusuna “iyiyim” deyip geçmekten yoruldum
Bu yüzden kendimi en çok gece seviyorum.
Yalnızken…
Eksik değilken...
Yorumlar
Hiç yorum yapılmamış.Yorum Yap