Dünya Bizi

Dünya Bizi

Ta ezel hayal şemine yandırır dünya bizi,
Ben sana meftunum deyu kandırır dünya bizi,
Havayı hevesle çeker,kıyl-ü kal sinesine,
Ahir salar pençesini sindirir dünya bizi.

Meyl-i muhabbet ettirir fısk ile fenalara,
Bezli can ettirmek için arifi danelere,
Pek tenezzül etmez iken fevkale binalara,
Nihayet bir kabr içine indirir dünya bizi.

Der sümmani ezel nedir çün bizim irşadımız,
Hazreti pir-i mügandır ta ezel üstadımız,
Böyle devri teslim etmiş ebayi ejdadımız,
Korkarım ki ol desti boş gönderir dünya bizi.