Kapılar Koridoru

Kapılar Koridoru

Rüyalarımda hep kıyılar vardır ve deniz
Ötelerden bir şeyler gelmelidir mutlaka
Bir şeylerin gelmesi beklenmelidir
Anlamına bile bakmadığım kaç sözcük var oysa
Anlamak istemediğim kaç cümle kaç gülüş
Kaç yanım başlarını dizlerime koyup kıvrılmış
Bu kıyılardan başlar bize yakışan acı ve denizin iç çekişinden
Bu kıyılardan akıp gelirim sana doğru
Hani saçlarının uçları gibidirlerdirde
Bir ulak gibi parmak uçlarımı bekleyen
Bir kapısındır hem ardına kadar bana açık
Bir yanıma ölümüne kapalı hem
Gökyüzü karanlığa kaçmadan önce keser bileklerini
Tüm şahitliklerini beraberinde süpürerek
Ve sessizliklerini
Şahitlikleri günah sessilikleri daha büyük günah
En büyük fırtınadır oysa sessizlik
En bilinmedik en hoyrat en belirsiz
Bizi en uzağa savuran
Ses çıkartmadan öldüren bizi
Öldükten sonra bile yaşadığımıza inandıran
Biz ki kendi ölümümüze bile sessiz kalıyorsak
İki yüzlüdür bütün pankartlarımız
Devrimlerimiz eşiğimizde emeklemektedir
Ölüm hep uyar üzerimize bir yandan
Hayatsa her zaman bir kaç beden büyük
Yaşamak sadece can çekişmek
Devekuşları gibiyiz
Başımız hayata gömülü
Kalanımız eşikte
Işık karanlık aşk korkular mutluluk hüzün zaman...
Ne hiç bir şey tamamen geçebilir bizden
Ne biz her hangi bir kapıdan