Ne kimsem var beni terbi eden ne derdime eş
Yabancıyım bu güzellik diyarının sesine,
Gönül kuşum ki bu gurbette kendi kendime eş
Yabancıdır şu muhitin yabancı neş’esine.
Çocukluğumdaki bayramların hazin yâdı
Hayalimin buruşuk yaprağında canlanıyor,
Sevinç içinde gülerken cihanın eb’abı
Çiçek demetleri gözyaşlarımla ıslanıyor.
Bütün cihan sevinirken ben ağlıyorum.
Hatırlatır bana gözyaşlarım gelip geçeni,
Sevinci gönlümün öksüzlüğünde saklıyorum,
Hatırlayın ve seven bir gönül de yok mu beni?
Yorumlar
Hiç yorum yapılmamış.Yorum Yap