Biraz zehir,
Biraz amonyak,
Birkaç kimyasal
Ve bir sigara.
Yaktım sigaramın ucunda hayallerimi,
Kanserin kollarına teslim ettim kendimi.
Tüm hayatımı kaplayan bir tümör,
Gittikçe irileşen
Ve gittikçe irinleşen.
Karşı koyamadım cazibesine ölümün,
Kurtaramadım kendimi hüznünden hayatın.
Ait olmadığım dünyaya şiirler yazdım.
Hatırlanmak için belki,
Belki hiç hatırlanmadığım için.
Saçlarımın okşanmasını beklemek hataydı,
Şefkat beklemek bir de,
Bir de sevgi.
Beklemek üzerine kurulan hayatta,
En büyük hatamdı beklemek.
Vazgeçtim beklemekten, dünyadan ve insanlardan.
Kendi kuytuluklarıma hapsettim kendimi,
Anahtarını yitirdim hücremin,
Her şeyimi yitirdiğim gibi sonra.
Hiçbir şey değil de,
Bir çocuk hatırlarım;
Siyah önlüklü ve beyaz yakalı,
Kokulu silgisi olan,
Zamanla silikleşen bir çocuk.
Hani bir bayram sabahı,
Hani yapayalnızken gözyaşlarını tutamayan,
Hani geleceğe dair umutları olan,
Öksüz ve yetim olan bir çocuk.
Daha hayata başlamışken kaybeden bir çocuk.
Gerisi sonsuzluk,
Gerisi hiçlik...
Yorumlar
Hiç yorum yapılmamış.Yorum Yap