Kafdağı Konuşur

Kafdağı Konuşur

Beni dinleyin beni insanlar

Unutulmaş masallarda

Ben dağların en ihtiyarı

Sevmişim sizi ananız kadar

Sanki yüreğime damlamış

O seacik gözyaşınız

Ya toprağa bakışınız

Hiç çıkmaz hiç hatırımdan

Sizin kadar güzel gülmemiştir

Masallarımın kızı

Ne temizdir ne temizdir içiniz

Göğün yıldızlarını severim

Sizin gözlerinizi

Bazı geceler ben de dalarım

Güneşli bir deniz gibi aklıma gelir

Sizin çocukluğunuz benim masallarım

Görmüşlüğüm var aynı gemide sizi K

ardeş olduğunuzu bilirim

Güvenirim aklımıza yüreğinize

Artık elleriniz konuşsun ben dinliyeceğim

İşte kırk anahtarı veriyorum size

Dünya her gün bir başka güzel

Başlayın başlayın sevişmenize

Şu kara toprağı bir gelin edin