Davul döğüyordu dağı dağı
Düğünü vardı Ahmed'in Ayşe ilen.
Rüzgar gibi kaçırmıştı karşı köyden geçende,
Cendermeler geldi gitti birkaç kez,
Akar sular durdu, gül gül, kız razı diye,
Bir muhabbet taşıyordu evden, alandan,
Davul döğüyordu dağı dağı.
Davul dögüyordu yeri yeri,
Hasırlar serildi çayıra, düze,
Oyuna düzülmüştü karı kızan, şıkır şıkır,
Ateş ediyordu delikanlılar havaya, yıldızlara
Telini duvağını gayri takmıştı gelin,
Sallanıyordu saadetten ağaçlar, ekinler,
Davul döğüyordu yeri yeri.
Davul döğüyordu göğü göğü,
Yaklaştı gelinin kardaşı kenardan usul suul.
Elinde kara mavzer, bakışlarda karanlık,
Yüreğinde gecelerce bir ağri; namusu kan temizl
Kara mavzerin gürültüsü karıştı karşı silah sesle
Yıkıldı Ahmet nakışlı kilime türküler arasında
Davul döğüyordu göğü göğü.
Yorumlar
Hiç yorum yapılmamış.Yorum Yap