Denizden Gelen

Denizden Gelen

Denizden gelen anam benim, kardeşim benim,

Gençliğimin arzusu, denizi dinleyen,

Altın iklimlere uçan altın rüzgâr,

Ve mavi gündüz uykuları ki yükselir enginlerden.

Aç ölen balıkçıların ruhu,

Mavi daireler gibi geniş sahillere.

Ve bütün mesafelerin sonsuz düzlüğü yayılır,

Kayar, uzaklaşır, rüyaların geldiği yere.

Hâlâ yaşar, ilk intihar edenin suya teması,

Korkunun ve arzunun ve hiçbir şeyin olmadığı an,

Büyük fırtınalar yığılır uzaklarda,

Denizi seyredenlerin bıraktığı arzulardan…

O beyaz yelkenlerin gölgeleri çökmüştür deniz diplerine,

O deniz dipleri ki uykular için bir yelken.

Enginlerin uzak hayatı yaşar sonsuzluğu

Zaferin göklere uçan defnelerinden…

Dalgalar, dünyalarına akseden profillerin hatırasıyla,

Bir profil gibi oyar hava denen mermeri

Bir hasrettir ki yaşar denizler kadar,

Alevlerle batan korsan gemileri.

Ve sen denizden gelen bunların hepsi

Sen ki anlamazsın benim kalbimden.

Aşkın ve ölümün büyük yelkenleri arkanda,

Kleopatranın hatıraları, denizden gelen.

 

FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA