Farklı ayrıcalıklarla gelmişiz dünyaya,
Kimimiz sarı, kimimiz kumral, kimimiz kara
Öyle görevler verilmiş ki biz insanlara
Bazılarımız eş, bazılarımız ana ya da baba.
Temel taşı nedir dünyanın, diye sorsalar bana
Düşünmek gelmez aklıma
Haykırırım:
Kadınsız olmaz, temel taştır emektar ana
Sokakta, evde, okulda usanmadan çalışır canla başla
Kocamandır onun gönlü
Açar sonsuzluğa...
Sorsalar onu birçoklarına
Ha o mu? Saçı uzun aklı kısa,
Alışveriş yapar çarşıda pazarda
Bir de sabah kahvesi akşam çaylarını unutma
Boş zaman buldukça gıybet eder sağda solda
Kadın olmak ne de zormuş aslında.
Sevsen söyleyemezsin, kadınsın ya!
Kırılsan hakaret edip bağıramazsın nahif olmalısın ya!
Kafan karışsa çıkıp dolaşamazsın avare avare.
Ne derler sonra?
Taciz etseler susmalısın
Kuyruk kıvırmışsındır ya!
Tecavüze uğrasan ya onunla evlenmelisin ya da kendini vurmalısın
Ee namus belası sonuçta
Sen de duygusuz bir oyuncaksın ya
Dayak mı? Onu da yersin ara sıra
Çok konuşmuşsundur kadınsın ya!
Doğuştan adil davranmamış Yaradan
Ne anlar kadın her türlü konudan?
Tek bildiği çocuk, iş güç olmalı
Ha bir de sabretmek usanmadan
Ey kadın! Uyanmalısın iyilik uykusundan
Sana biçtikleri bu kaftan, çok basit çok yavan
Bunların hepsi üç beş ahmağın uydurduğu yalan
Hele dinle insanları vuran
Ne de yazık!
Asıl onlardır cehennemde yanan
Kadınla erkek eşit değildir deyip başından savan
Bunca güzellikleri bize sunan eşsiz benzersiz Yaradan
Nasıl olur da kul ayırır adalet terazisinde tartmadan
Bunların hepsi kurmaca, hepsi yalan
Uyandı kadın iyilik uykusundan
İndirdi sopayı sırtından
Kalktı her işin altından
Ailesini de aksatmadan
Kadın! İşte buydu sana yakışan
Şimdi hayatın her evresinde her yerdesin.
Yorumlar
Hiç yorum yapılmamış.Yorum Yap