Yusuf Çifci yazdı Tebriz’in ara sokaklarında dolaşırken üniversitede öğrendiğim yarım yamak Farsça ile karşımda duran tabelada bir isim okuyorum: Şeh-ri-yar. O an sanki yıllardır görmediğim bir dosta rastlıyorum. İçimi bir heyecan kaplıyor...
