Gönül Yapraklarım

Gönül Yapraklarım

Yalnızlığın ne demek olduğunu ilk defa öğrendim
İlk defa sensiz çarptı yüreğim,
Gitarın tellerini ilk defa sensiz okşadım
Yıldızlara ela gözlerini unutarak daldım ilk defa

Baharda yeşeren yeni bir tomurcuk gibi,
Yeniden doğdum ayrılık mısralarında
Mavi semaların yalnız izlendiği bu alemde
Yangın dolu saatleri sensiz yaşadım

Hasretine aç kalmış bu gönlüm,
Tıpkı yaşlı bir çınar gibi uğurluyor yapraklarını
Sözlerin fayda etmediği bu yer bir sessizlik adası
Benim şehrimde yalnızlık çok farklı yaşanıyor
Şimdi resmini tozlaşmış sokak lambalarında

Ağlıyan hatıraların sana haykırışında
Beni terkettiğin mevsimin aylarında
Güneşin acımasız kızıllığında arıyorum..
Bir damla göz yaşınla eiryen bu yüreği

Bir damla göz yaşımla tutuşturuyorum
Aşk çileklerimi ektiğim tarlama
Bu bahar son nadası bırakıyorum

Gönlümün bulutlarını senin şehrine yolladım
Yolladım ki anla her düşen yağmur damlasının
Benim göz yaşım olduğunu
Yolladım ki anla her çakan şimşeğin
yüreğimin derinliklerinde ki cehennem olduğunu

Sen gittin ben gidemedim...
Sen unuttun ben unutamadım ...