Cîm-i Zülfünle Gözündür Câna Zâd

Cîm-i Zülfünle Gözündür Câna Zâd

Cîm-i zülfünle gözündür câna zâd
İy elif-kad kâf hâ yâ ayn sâd

Âferînle saña cânlardur mürîd
Ki âferînişden kamu sensin murâd

Yüzüñe yavuz göz irmesün diyü
Cân u dil ihlâs-ıla ohır “İn yekâd”

Cilve itse nev-baharı hüsnüñüñ
Cân bula yirde ne varsa tâ cemâd

Gözde zülfüñüñ hayâli var hemîn
Dahı nesne yiri degül bu sevâd

Cân fidî itdüm yoluña gerçi kim
Bu metâ anda düşüp-durur kesâd

Ahmedîden rüşd isderler aceb
Bulınur mı ışk yolında reşâd