Anneme Mektup

Anneme Mektup

Dün gece bir mektup yazmıştım ama
İçimden göndermek geçmedi anne
Benim için düşme istemem gama
Gözlerim adresi seçmedi anne.
Gönlümde yaşayan inan tek yarsın
Okuyayım biraz belki duyarsın.

Okşayıp sevdiğin bu kızın var ya
Savrulup duruyor çile yelinde
Hani yeşil daldan yaprak kopar ya
Onun çığlığı var şimdi dilinde.
Ne anne dediler ne öksüz evlat
Görmedim yerimde huzur ve rahat.

Gezip ilden ile adsız taşlarla
Yıktılar temelden bu harap evi
Doğruyu görmeyen dimdik başlarla
Söktüler kalmadı içimde sevi.
Hani hep söylerdin affetmek gerek
Boşa gider inan bilmez mübarek!

Bilirdin her günüm kara geceydi
Sabreder beklerdim derdim kaderim
Elimden tek tutan yedi heceydi
Oda yitip gitti bitmez kederim.
Akıl ver ne olur neler yapayım
Sanki az mı geldi dert mi kapayım?

Mektup hayli uzun bilirim ama
Hepsini okumam tasalanma sen
Yırtıldı şiirim tutmuyor yama
Yerine yanarım sakın yanma sen.
Anneler gününde yazılmaz böyle
Senden başka dertdaş var mı ki söyle?