Unutma Hâfız

Unutma Hâfız

Unutma Hâfız!
Kul O'nun, Kitap O'nun, Hâfız O'nun.
Mu’Hâfız’ını O seçer,
Ayet O'nun, Sûre O'nun.
Bir nur indirir yedi kat semâdan “Nur Dağı”na
“Oku!” der Habîbine,
Vahiy O'nun, Peygamber O'nun.
“Ben okuma bilmem” dese de Cebraîl'e, O okutur Hâfız,
Dil O'nun, Lisân O'nun Kelâm O'nun.
Bir sevda düştü gönlüne Hâfız, zannetme ki gelir geçer.
Yandıkça dumanı tüter, zannetme ki aşkı köz olur geçer.
Unut kendini, vazgeç sıladan,
Sal Mecnun’u çöllere, dünya çekilsin aradan.
Bir gün ansızın çıkagelir,
Zannetme ki Leyla vazgeçer Mecnun’dan…